مسعود حاجی آخوندزاده

مسعود حاجی آخوندزاده در نهم اردیبهشت ۱۳۵۷ مقارن با ۲۹ آوریل ۱۹۷۸در شهر مقدس مشهد بدنیا آمد ، در همان سنین کودکی با فوتبال و جودو آشنا شده و به صورت حرفه ای پیگیر ورزش می شود ، مسعود در خانواده ای بزرگ شد که ورزش از جایگاه مناسبی برخوردار بود ، یک برادر جودوکار و یک برادر فوتبالیست موید این ادعاست

مهمترین عناوین کسب کرده مسعود حاجی آخوندزاده در مسابقات بین المللی

• ۱۹۹۸ – مسابقات ارتش های جهان سن پترزبورگ – مقام دوم
• ۱۹۹۹ – مسابقات قهرمانی آسیا ونژو – مقام سوم
• ۲۰۰۰ – مسابقات ارتش های جهان هلند – مقام دوم
• ۲۰۰۱ – مسابقات قهرمانی آسیا اولان باتور – مقام اول
• ۲۰۰۲ – بازی های آسیایی بوسان – مقام اول
• ۲۰۰۲ – مسابقات دانشجویان جهان یوگسلاوی – مقام دوم
• ۲۰۰۲ – مسابقات جهانی جودو سوئیس – مقام اول
• ۲۰۰۳ – مسابقات جهانی اوزاکا – مقام هفتم
• ۲۰۰۴ – المپیک آتن – مقام پنجم
• ۲۰۰۶ – مسابقات بین المللی سارایوو بوسنی – مقام اول
• ۲۰۰۶ – بازی های آسیایی دوحه – مقام سوم
• ۲۰۰۶ – سوپر جام جهانی هامبورگ – مقام سوم
• ۲۰۰۷ – مسابقات قهرمانی آسیا کویت سیتی – مقام اول
• ۲۰۰۸ – مسابقات قهرمانی آسیا ججو سیتی – مقام دوم
• ۲۰۰۸ – المپیک پکن – مقام نهم

اطلاعات اضافی
قد	وزن	لقب	اعضای خانواده	فرزند
175 cm	60 kg	خروس جنگی	دو برادر و دو خواهر	یک پسر

شروع جودو حاجی آخوندزاده

در سال ۶۸ ˜ ۶۹ مسعود حاجی آخوندزاده بواسطه برادرش با جودو آشنا میشود و در باشگاه جوانان اسلامی شهر مشهد ، تمرین جودو را در کنار فوتبال جسته گریخته ادامه میدهد تا اینکه به قول خودش زور برادر جودوکاراش بر فوتبالیست برتری پیدا می کند و به سمت جودو در سطح حرفه ای کشیده می شود

نخستین سالهای حضور مسعود حاجی آخوندزاده در جودو همراه با چندین دوره قهرمانی کشور در رده سنی نوجوانان بود ، روند قهرمانی های متوالی وی در سطح جوانان تا بزرگسالان توأمان گشت

بیوگرافی مسعود حاجی آخوندزاده

رکوردار کسب اولین مدال طلا در قهرمانی آسیا

مسعود نخستین جودوکار ایرانی بود که توانست مدال طلای مسابقات قهرمانی آسیا را از آن خود کند ، مسعود حاجی آخوندزاده در فینال قهرمانی آسیا که سال ۲۰۰۱ در اولان باتور مغولستان برگزار شد با شکست چوی مین هو از کره جنوبی توانست این رکورد را به نام خود ثبت نماید

البته آرش میراسماعیلی نیز در آن تورنمنت مدال طلا گرفت

مصدومیت های مسعود حاجی آخوندزاده

بارها نوار پیروزی های آخوندزاده با آسیب دیدگی پاره شد که بدترین آن در سال ۲۰۰۲ و بعد از کسب مدال طلای رقابت های آسیایی بوسان اتفاق افتاد ؛ وی از ناحیه پا دچار مصدومیت شدیدی شد ، به همین دلیل از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵ دوران سختی بر مسعود میگذرد تا نهایتاً در المپیک آتن ناکام بماند

یک عرب خریدار پا پلاتینی مسعود حاجی آخوندزاده

حاجی آخوندزاده که به دلیل مصدومیت شدید پا مجبور به شرکت نکردن در چندین دوره از مسابقات قهرمانی آسیا می شود بعد از غیبتی چندین ساله ، سال ۲۰۰۷ در تورنمنت قهرمانی آسیا کویت سیتی شرکت می کنند

در آن مسابقات علاوه بر کسب مقام نخست موفق می شود عنوان ستاره مسابقات آسیایی کویت سیتی را هم کسب می کند ، همچین تنها مرد طلایی تیم اعزامی ایران میگردد

وی خاطره جذابی از قهرمانی خود در آسیا دارد که اینگونه آن را بیان می کند :

” بعد از دریافت مدال یک عرب جودوکار پیش من آمد و گفت که پای راستم را بهش بفروشم !! من که ابتدا از در خواست نامعقولش متعجب شده بودم با لبخند به او گفتم که اشتباه فکر کردی !! پای راستم فروشی نیست ؛ اصلاً پای خودم نیست چون تمامش از پلاتینه!!

وقتی آن جودوکار عرب فهمید پای راستم پلاتینه تا خارج شدنم از سالن مسابقه دهانش از تعجب باز ماند ؛ فکر می کنم چون بیشتر تکنیک هایم را با پای راستم اجرا می کردم آن جودوکار قصد داشته عضوی را بخرد که عامل موثر در قهرمانیم بوده تا بعدش از دنیای قهرمانی خداحافظی کنم . ”

مربیگری مسعود حاجی آخوندزاده

 مربیگری تیم های ملی

اواخر سال ۱۳۸۷ شورای فنی فدراسیون جودو تصمیم گرفت که مسعود حاجی آخوندزاده از این پس با عنوان مربی در کنار تیم ملی بماند و از تجربیات خود برای پرورش جودوکاران نوجوان استفاده نماید

طبق نظر نهایی جلسه کمیته فنی فدراسیون جودو که در ۲۱ اسفند ۱۳۹۲ برگزار شد مسعود حاجی آخوندزاده به سرمربیگری تیم ملی بزرگسالان انتخاب شد

منابع این مطلب :

1. Wikipedia : Masoud Haji Akhondzadeh
2. Wikipedia : 2001 Asian Judo Championships
3. Judo Inside : Masoud Haji Akhound Zade
4. وبلاگ شخصی مسعود حاجی آخوندزاده : بیوگرافی مسعود حاجی آخوند زاده
5. شبکه اینترنتی آفتاب : پیشنهاد عجیب یک جودوکار عرب به مسعود حاجی آخوندزاده

بیوگرافی آرش میر اسماعیلی

آرش میر اسماعیلی

آرش میر اسماعیلی متولد ۱۲ اسفند ۱۳۵۹ (مصادف با ۳ مارس ۱۹۸۱) در شهرستان خرم آباد استان لرستان دیده به جهان گشود

آرش نه تنها از نوابغ جودو ایران بلکه جودو جهان می باشد ، در مدت زمانی که پیراهن تیم ملی را بر تن داشت توانست رکودهای جدیدی از خود برای ایران به جای بگذارد

با تلاشهای او در المپیک سیدنی ایران برای نخستین بار در رشته جودو توانست به رده پنجمی دست یابد هر چند ناداوری های بر حق او روا شد و نیز تنها کسی بود که توانست مدال طلا در مسابقات جهانی جودو کسب کند

آرش میر اسماعیلی و حاج یوسف زاده

دستارود های بین المللی آرش میر اسماعیلی  در عرصه ورزش :

• ۱۹۹۶ – المپیک دانش آموزان مسکو – مقام سوم
• ۱۹۹۸ – بازی های آسیایی بانکوک – مقام سوم
• ۱۹۹۹ – مسابقات آسیایی جودو وین ژاو – مقام اول
• ۲۰۰۰ – المپیک سیدنی – مقام پنجم
• ۲۰۰۱ – مسابقات جهانی جودو مونیج – مقام اول
• ۲۰۰۱ – مسابقات آسیایی جودو اولان باتور – مقام اول
• ۲۰۰۳ – مسابقات جهانی جودو اوزاکا – مقام اول
• ۲۰۰۴ – المپیک آتن – انصراف
• ۲۰۰۵ – مسابقات جهانی جودو قاهره – سوم
• ۲۰۰۵ – مسابقات آسیایی جودو تاشکند – مقام دوم
• ۲۰۰۶ – بازی های آسیایی دوحه – مقام دوم
• ۲۰۰۷ – مسابقات جهانی ریودوژانیرو – مقام سوم
• ۲۰۰۷ – مسابقات آسیایی جودو کویت – مقام سوم
• ۲۰۰۸ – مسابقات آسیایی جودو ججو- مقام اول
• ۲۰۰۸ – المپیک پکن – مقام نهم

اهم دستاورد های سیاسی و مدیریتی آرش میراسماعیلی :

• ۲۰۰۴ – مبارزه نکردن با جودو کار اسراییلی
• ۲۰۰۹ – رئیس کمیته ورزش ستاد انتخاباتی محسن رضایی (انتخابات دهم)
• ۲۰۰۹ – اخراج از مجمع انتخاباتی فدراسیون جودو و کشیده شدن پای نیروهای امنیتی به محل برگزاری انتخابات
• ۲۰۱۲ –  مدیرفنی تیم‌های ملی جودوی

شروع جودو زیر نظر استاد یوسف مهری پور

وی توسط یکی از بستگانش به طور اتفاقی با جودو آشنا شده و زیر نظر استاد یوسف مهری پور در باشگاه ۲۹ بهمن خرم آباد مشغول فراگیری جودو می شود تا اینکه در سن ۱۰ سالگی (سال ۱۳۶۹) به عضویت ثابت تیم ملی جودو جمهوری اسلامی ایران در میاید ، میراسماعیلی در تیم ملی زیر نظر استادان حاج سید زاده و امینی بر مهارت های خود می آفزاید

سال ۱۳۷۴ و بعد مستقر شدن در تهران تمرینات خود را نظر استاد قمی در شهر ری ادامه میدهد

آرش میر اسماییلی در مسابقات آسیایی گوانگجو

هموار شدن راه قهرمانی

در ابتدای راه با مخالف خانواده خود مواجه می شود تا اینکه اولین قهرمانی در سطح کشور را به دست می آورد ، حال دیگر نه تنها در مسیر قهرمانی خود مانعی نمی بیند بلکه با تشویق و دلگرمی خانواده توانست پله های موفقیت را یک به یک فتح نمایید

بخت اول طلای المپیک آتن

مجله معتبر آمریکایی اسپورتس ایلستریتد ( Sports Illustrated ) از آرش میراسماعیلی به عنوان بخت اول مدال طلای وزن ۶۶ کیلوگرم المپیک یاد کرد اما یک روز مانده به مراسم افتتاحیه المپیک قرعه آرش میر اسماعیلی به حریفی از اسراییل افتاد ، وی برای اینکه در دور نخست با ایهود واکس جودوکار صهیونیست رو در رو نشود وزن خود را عمدا بالا برد تا در وزن کشی نتواند شرکت کند .

فدراسیون جهانی جودو در اوت همان سال طی تحقیقاتی که انجام داد به این نتیجه رسید که عمل میر اسماعیلی غیر عمدی بوده و هیچ گونه قصدی برای اجتناب از رقابت در برابر نماینده اسراییل نداشته است

بعد از این اتفاق مورد تمجید مقامات سیاسی جمهوری اسلامی ایران قرار گرفت و به وی ۱۲۵،۰۰۰ دلار آمریکا جایزه داده شد و بعد ها میراسماعیلی اعلام کرد که این حرکت بخاطر حمایت از مردم مظلوم فلسطین و محکوم کردن رژیم غاصب اسراییل بود (آرش میراسماعیلی ؛ یکی از افتخاراتم مبارزه نکردن با اسراییل)

سجده شکر آرش میراسماییلی

آرش میر اسماعیلی جز ۱۱ قهرمان برتر تاریخ جودو

سایت معتبر فرانسوی جودو اینساید ( Judo Inside ) آرش میراسماعیلی را با کسب دو مدال طلا و دو برنز در مسابقات جهانی (مجموعا ۴ مدال جهانی) در رده هفدهم فهرست ۲۰ نفره از برترین جودوکاران تاریخ قرار داد

همچین وی جزء ۱۱ قهرمان جودو است که ۴ دوره متوالی توانسته روی یکی از سکوهای اول تا سوم مسابقات قهرمانی جهان بایستد

مرد سال هنرهای رزمی

آرش میر اسماعیلی در سال ۱۳۸۶ طی یک نظر سنجی که از سوی نشریه رزم آور و به داوری ۹۸ مربی ، کارشناس و خبرنگار ورزشی صورت پذیرفت توانست با کسب ۳۷۶ امتیاز ملقب به مرد سال هنرهای رزمی ایران شود ، جاسم ویشگاهی کاراته کا توانست در رده دوم این نظر سنجی قرار بگیرد

عزاداری آرش میراسماعیلی

زندگی خصوصی آرش میراسماعیلی

میر اسماعیلی بخاطر علاقه ای که به حضرت ابوالفضل (علیه السلام) داشت نام تنها فرزندش را ابوالفضل گذاشت تا ارادت خود را به خاندان عصمت و طهارت اینگونه نشان دهد

وی علاقه خاصی به موسیقی سنتی دارد و از طرفداران دو آتیشه دکتر محمد اصفهانی ، علیرضا عصار و رضا صادقی است

بهترین ، شیرین ترین  ، بزرگترین خاطره میراسماعیلی از تولد پسر آقا ابوالفضل می باشد

میر اسماعیلی تیر ماه ۱۳۹۲ پیشنهاد بهرام رادان که برای ساخت فیلم زندگینامه وی داده بود را رد کرد

وی در حال تدوین نسخه دوم کتاب زندگی نامه اش میباشد

بیوگرافی کاظم ساریخانی

 کاظم ساریخانی

کاظم ساریخانی در شانزدهم فروردین ۱۳۵۷ (مصادف با ۵ آوریل ۱۹۷۸) به دنیا آمد ، که حاصل فعالیت کوتاه وی در تیم ملی جودوی جمهوری اسلامی ایران ۲۲ مدال رنگارنگ بین المللی می باشد

نوار موفقیت های کاظم بعد از مصدومیت تحمیلی به یکباره پاره شد ؛ پذیرش سرمربیگری تیم ملی جودوی عربستان می توانست سکوی پرتابی برای دستیابی به موفقیت بیشتر باشد اما حوادثی که در کشور عربستان برایش اتفاق میافتد وی را در سراشیبی فراموشی و بی مهری قرار می دهد

سرانجام در صبح روز پنج شنبه ۱۸ مهر ۱۳۹۲ ( مصادف با ۱۰ اکتبر ۲۰۱۳) دعوت حق را لبیک می گوید و تنها یک پسر از خود به یادگار می گذارد

کاظم ساریخانی

عنواین کسب کرده در میادین بین المللی

• ۱۹۹۶ – مسابقات جودوی قهرمانی آسیا ویتنام (۷۱ کیلوگرم) – مقام سوم
• ۱۹۹۷ – مسابقات بین‌المللی جودو تفلیس (۷۱ کیلوگرم) – مقام دوم
• ۱۹۹۸ – مسابقات بین المللی جودو تفلیس (۸۱ کیلوگرم) – مقام سوم
• ۱۹۹۸ – بازی های آسیایی بانکوک (۸۱ کیلوگرم) – مقام سوم
• ۱۹۹۹ – مسابقات جودوی قهرمانی آسیا ونژو (۸۱ کیلوگرم) – مقام دوم
• ۲۰۰۰ – مسابقات جودوی قهرمانی آسیا اوزاکا (۸۱ کیلوگرم) – مقام اول
• ۲۰۰۰ – المپیک سیدنی – مقام هفتم
• ۲۰۰۱ – جام جهانی بین قاره ای بوداپست (۹۰ کیلوگرم) – مقام هفتم
• ۲۰۰۲ – جام جهانی بین قاره ای بوداپست (۸۱ کیلوگرم) – مقام پنجم
• ۲۰۰۲ – بازی های آسیایی بوسان (۸۱ کیلوگرم) – مقام پنجم

شاگردی امیر قمی تا شهرت جهانی

کاظم ۱۰ ساله ، جودو را در شهر ری و زیر نظر استاد امیر رضا قمی شروع می کند وی که نظر مربیش را از همان بچگی به خود جلب می کند بعدها توانست به عضویت تیم ملی جودو در بیاید

مسیر پیشرفت ساریخانی فزاینده و رو به رشد بود تا اینکه در اواخر دهه شصت میلادی تبدیل به نابغه جودوی ایران می شود ، او با تبحر در اجرای فن گهواره به جهانیان شناخته شد

شکست قهرمان المپیک از کاظم ساریخانی

ساریخانی کسی بود که ماکوتو تاکیموتو ژاپنی و قهرمان المپیک سیدنی را در بازی های آسیایی اوزاکا ژاپن شکست داد و چهار ماه بعد تاکیموتو توانست مدال طلای المپیک سیدنی را به گردن بیاویزد .

البته ساریخانی در آن المپیک بخاطر مصدومیت به مقامی بهتر از هفتمی نتوانست دست یابد

کاظم ساریخانی در المپیک سیدنی

مصدومیت قبل از اعزام به المپیک سیدنی

تنها قربانیان دعواهای همیشگی فدراسیون جودو استعدادهای برتر جودو بودند که کاظم ساریخانی نیز از این قاعده مستثنا نشد ، مشکل امیر قمی و فدراسیون نشین ها سبب گشت تا هر بلایی که می خواهند بر سر ساریخانی بیاورند

کار به جایی رسید که قبل از اعزام وی به المپیک ۲۰۰۰ سیدنی از ناحیه کتف دچار مصدومیت شدیدی شد تا به زعم شان به امیر قمی آسیب بزنند!!

هدایت تیم ملی جودو عربستان سعودی

هنگامی که ساریخانی مصدوم شد و دیگر امیدی برای ادامه فعالیت های قهرمانی نداشت به سمت مربیگری کشیده شد و مدتی را در تیم ملی بزرگسالان ایران مربی می شود تا اینکه در سال ۱۳۸۶ و با توافق دو فدراسیون جودوی ایران و عربستان برای سرمربیگری تیم ملی عربستان سعودی عازم این کشور می شود اما بعد از مدتی کوتاه با نوعی اختلال عصبی به ایران باز میگردد

پیش از رفتن وی به عربستان برای عقد قرار داد از زحمات محمد درخشان (رئیس وقت فدراسیون جودو ایران و کمیته‌ ی آموزش کنفدراسیون آسیا) تشکر می کند و اذعان می دارد که اعتماد دیگر کشورها به جودوی ایران برای ورزش ما افتخار بزرگی است .

در ادامه مصاحبه به خبرنگار ایسنا می گوید :

” هر چند این اعزام برای ما (ساریخانی و قمی) بار فنی بهمراه نخواهد داشت چرا که آنها زیر ساخت و پتانسیل لازم برای اینکار را ندارند اما این افتخار بزرگی است که می‌توانم به عنوان یک ایرانی ، مربیگری کشورهای دیگر را بر عهده داشته باشم . “

گفته می شود بعد از گذشت ۲۵ روز از ورود ساریخانی به عربستان چیزهای را می بیند که نباید می دیده ، او نیز از روی سادگی با ایران تماس گرفته و موضوع را با مسئولان فدراسیون ایران در میان می گذارد

سعودی ها از آن لحظه به بعد با سرمربی خود بد می شوند و ابتدا با سیب زمینی سرخ کرده مسموم اش می کنند و نهایت ماجرا در یک درگیری ساختگی مورد ضرب و شتم افراد ناشناس قرار می گیرد ؛ ساریخانی مدعی بود ضاربین آمپولی را در آن موقع به وی تزریق کرده اند

امیر قمی ماجرای اعزام کاظم ساریخانی را اینگونه بیان می کند :

” ساریخانی یک روز به من زنگ زد و گفت دارم می روم عربستان ؛ از فدراسیون عربستان مربی خواسته بودند و فدراسیون وقت ایران هم کاظم را برای این کار معرفی کرد .

این بچه وقتی عازم عربستان می شود و یک چیزهایی می بیند که نباید می دیده ، و از روی سادگی به مسئولان فدراسیون ایران اطلاع می دهد ، آن هم پشت خط تلفن! بعد از این جریان شرایطش به کلی عوض می شود ؛ خودش می گفت از آن به بعد سعودی ها با او بد شدند .

کاظم می گفت آخرش هم با سیب زمینی سرخ کرده که خیلی دوست داشته مسموم اش می کنند . بعد از آن نیز چند ماهی رابا „ دستبند „ به همه جا می بردند اش و بعد هم که برگشت ایران نزدیک دو سال در بیمارستان بستری شد . “

در سراشیبی اختلالات عصبی

ساریخانی که به هدف ادامه روند رو به رشد اش در زمینه مربیگری با دستور فدراسیون ایران و نظر مساعد فدراسیون جودو عربستان سعودی به این کشور اعزام می شود تنها مدتی کوتاه مورد مقبولیت طرف سعودی قرار میگیرد و بعد از آن که به ایران باز میگردد دچار اختلالات شدید عصبی می گردد

به قدری حال کاظم ساریخانی وخیم بود که نزدیک ۳ سال در بیمارستان روانی تهران بستری می شود

فدراسیون جودوی ایران حامی سعودی ها

همزمان با بستری شدن کاظم ساریخانی در بیمارستان روانی خانواده وی طرح موضوع و شکایت از طریق قانون را داشتند که مسئولان وقت فدراسیون جودو جمهوری اسلامی ایران مانع این کار می شوند و به خانواده اش قول می دهند در صورتی که از این موضوع صرف نظر کنند زندگی کاظم را تا پایان عمر تامین می کنند ، وی در مورد اتفاقاتی برایش افتاد می گوید :

” بعد از این اتفاق (مسمومیت و شکنجه وی در عربستان) دیگر چیزی متوجه نشدم و وقتی چشم خود را باز کردم که در بیمارستان روانی تهران بودم و تمامی اعضای خانواده ام در کنارم بودند .

سه سال تمام در بیمارستان بستری بودم و همان زمان خانواده ام قصد شکایت و طرح موضوع داشتند که مسئولان فدراسیون وقت مانع شدند و اعلام کردند که هزینه های زندگی مرا تامین می کنند . “

با فروکش کردن موضوع مسئولان نیز به وعده های خود عمل نکردند و ساریخانی را تنها گذاشتند

بیوگرافی کاظم ساریخانی

 شروع دوباره ورزش قهرمانی

در آبان سال ۱۳۸۸ (اکتبر ۲۰۰۹) خبرهای از ساریخانی به گوش میرسد که حاکی از بازگشت وی به عرصه قهرمانی است ، کاظم علی الرغم مشکلات روحی که از سالها قبل برایش باقی مانده بود تصمیم میگیرد تا یک بار دیگر با درخشش در مسابقات قهرمانی کشور و در سن ۳۱ سالگی خود را به کادر فنی جودو نشان دهد

هدف ساریخانی از ۱۲ جلسه تمرین در هفته رسیدن به دوران اوج خود بود ، کسی که عمر قهرمانیش کوتاه بود و بواسطه یکسری مسائل پشت پرده خیلی زود از ترکیب تیم ملی جودو کنار گذاشته شد .

ساریخانی در این زمینه به خبرنگار تابناک می گوید :

” به همه می خواهم نشان دهم که خواستن توانستنه ، سال 2000 که در مسابقات آسیایی با شکست تاکیموتو از ژاپن قهرمان شدم ، با فن گهواره نیز عنوان ستاره مسابقات را بدست آوردم . “

مسافرکشی قهرمان آسیا

غیرت این جوان برومند نه تنها اجازه نداد که هزینه های سرسام آور درمانی اش به خانواده تحمیل شود بلکه با نقل مکان کردن به یزد و مسافرکشی توانست خانواده کوچک خود را با زحمت فراوان حفظ کند ، در این میان نیز مسئولان فدراسیون جودو با بی خیالی محض

قهرمان پیشین جودو در جواب پرسش گزارشگر شفاف مبنی بر اینکه آیا مشکلات خود را با مسئولان فدراسیون جودو در میان گذاشته گفت :

” سه سال بخاطر آن حادثه در بستر بیمارستان بودم اما در این مدت هیچ مسئولی سراغم را نگرفت چه برسه به اینکه آنها کوچک ترین کمکی به من کنند

بدلیل مشقات زندگی کردن در تهران به یزد رفتم تا در تامین هزینه های زندگی خانواده ام ، حال در شرایطی مجبورم روزی ۱۰ ساعت در آژانس رانندگی کنم که دکتر بهم هشدار داده تا پایان عمر نمی توانم کار کنم .

برای اینکه کارهای روزانه ام را بتوانم انجام دهم باید در روز چند قرص و آمپول مصرف کنم . “

ساریخانی در پایان بیان مشکلاتی که با آن دست به گریبان است از مسئولان وزارت ورزش ایران تقاضا رسیدگی و بهبود اوضاع خویش را می کند ، و ادعا می کند در صورت حل نشدن مشکلاتش از راه قانونی به حقوق خود می رسد .

بازداشت ساریخانی با شکایت صندوق حمایت از قهرمانان ورزشی

مشکلات زندگی ، ساریخانی را مجبور می کند که در اواسط سال ۱۳۹۱ به محل صندوق حمایت از قهرمانان و پیشکسوتان ورزشی برود تا از آنها استمداد کمک نماید ، اما وقتی در آنجا مورد بی مهری قرار می گردد به یکباره کنترل خود را از دست میدهد و درگیر می شود

ماجرای درگیری با صندوق حمایت از ورزشکاران از زبان خود کاظم :

” حدود شش ماه برای ملاقات با مدیر عامل صندوق و توضیح وضعیت خودم و احتمالا گرفتن کمک بیشتر به دنبال گرفتن وقت بودم اما وقت نمی‌دادند ؛ وقتی به محل صندوق رفتم و آن بی‌ توجهی‌ ها را دیدم اعصابم بهم ریخت و درگیر شدم . “

با شکایت صندوق حمایت از ورزشکاران نیروی انتظامی ساریخانی را ۲۴ ساعت بازداشت می کنند اما وقتی از بیمارستان بر وخامت حال و مصرف قرص اعصاب نامه آورده می شود وی را آزاد می کنند

اسطوره شدن ساریخانی با مرگ خاموش

پس از سپری کردن روزهای عذاب آور و بستری شدن در بیمارستان فیروزآبادی شهرری سرانجام در ۱۸ مهر ۱۳۹۲ (۱۰ اکتبر ۲۰۱۳) جام جاودانگی را سر می کشد تا در روزگار نامردی اسمی از مظلومیت خود بر جای بگذارد .

از سوی بیمارستان دلیل مرگ کاظم ساریخانی عارضه مغزی اعلام شد اما به یقین می توان ادعا کرد که علت اصلی مرگ وی بی ربط با اتفاقات سال ۱۳۸۶ و مهاجمان سعودی نمی باشد .

منابع این مطلب :

1. Judo Inside : Kazem Sarikhani
2. Sports Reference : Kazem Sarikhani
3. تابناک : بازگشت کاظم ساریخانی به دنیای قهرمانی
4. خبر آنلاین : روایتی از مرگ تلخ کاظم ساریخانی
5. ایسنا : سرگذشت تلخ کاظم ساریخانی/ از قهرمانی جودو آسیا تا بستری در بیمارستان روانی

داستان رنگ ابی لباس جودو و واکنش ژاپنی ها

افرادی که جودوکار هستند لباسی می پوشند به نام jūdōgi (جودوگی) که به معنای لباس جودو میباشد.gi به معنای یونیفرم میباشد و از ترکیب با judo لفط یونیفرم جودو حاصل میگردد که لباس جودو خوانده می شود.
این لباس توسط استاد کانو در سال 1907 طراحی و ایجاد شده بود و همین لباس بعدها توسط بسیاری از هنرهای رزمی دیگر تقلید و پذیرفته شد.
لباس کنونی جودو متشکل شده است از رنگ آبی یا سفید یکدست (ژاکت جودو) که شلوار نیز باید مطابق رنگ ژاکت جودو باشد.ژاکت جودو را طوری طراحی نموده اند تا برای گلاویزی و اجرای فنون مناسب باشد و به همین خاطر ضخیم تر و سنگین تر از لباسی چون کاراته میباشد.
لباس های جودو معمولا بسته به نوع دوخت و پارچه ایی که از آن استفاده شده است متفاوت است چه از نظر قیمتی چه کارکردی و این شخص جودوکاست که بسته به بضاعت مالی و شرائط موجود چه مدلی را انتخاب می نماید. معمولا بهترین لباسهای جودو از پنبه اصل و کتان ساخته می شوند.
اما تاریخچه استفاده از لباس آبی توسط شخصی غیرژاپنی اما اولین مدال آور المپیکی جودو یعنی Anton Geesink در سال 1986 پیشنهاد شد و این امر برای قضاوت راحت تر مسابقه توسط داور و نیز تماشاگران پیشنهاد گردیده بود که سرانجام نیز مقبول افتاد و از آن به بعد شاهد دو جودوکار یکی با رنگ آبی و دیگری سفید هستیم.

Anton Geesink شخصیکه جودوگی ابی را پیشنهاد کرد (جالب اینکه به دان ده ارتقا یافته اما مورده قبول کودوکان قرار نگرفت!)

هرچند این موضوع اصلا به مذاق ژآپنی ها خوش نیامد زیرا استاد کانو در زمان طراحی این لباس رنگ سفید را که نشان از پاکی و تقدس در ژآپن بود انتخاب نموده بود و داشتن رنگ سفید نوعی نتیجه مقدس و روحی را در برداشت که همین امر باعث شد ژاپنی ها مخالفتهای گسترده ایی را ترتیب دهند اما به نتیجه ایی نرسید ولی خوده ژآپنی ها معمولا درا کثر مسابقات داخلی از جودوگی سفید رنگ بیشتر استفاده مینمایند و معمولا برای راحتی کار داوران رنگ قرمزی را در کمربند یکی از مسابقه دهندگان می بندند که آن هم نشانی از پرچم ژاپن میباشد هرچند معمولا در مسابقاتی در سطوح بالاتر قوانین بین المللی را رعایت میکنند ولی تا میتوانند سعی مینمایند از رنگ آبی پرهیز نمیاند.


جودوگی(judogi) یک لباس ضخیم مناسب برای گلاویزی و مقاومت دربرابر پرتاب میباشد